Ξέρω ότι είστε μαμάδες που τρέχετε. Ξέρω ότι το 24ωρο πολύ συχνά δεν χωράει όλα όσα θέλετε να κάνετε για τα παιδιά σας, όμως κάποια πράγματα είναι πολύ σημαντικά. Και ίσως το πιο σημαντικό από όλα είναι κάθε Σεπτέμβριο, να κάνουμε ένα ολοκληρωμένο πακέτο εξετάσεων προληπτικού ελέγχου στα παιδιά μας.

Η εμμονή μου με τη διακόσμηση είναι πλέον σχεδόν "ενοχλητική" γιατί αν με αφήσεις ελεύθερη μπορώ ανά μήνα να αλλάζω όλη τη διακόσμηση του σπιτιού μου αλλά και του γραφείου!

Και με τις τηγανιτές πατάτες φυσικά!  

Θα σας περιγράψω την κατάσταση στο γραφείο! Το Yes I Do τρέχει, το ΒΟΟΜ ξεκινάει, κοιτάμε μακέτες, στήνουμε θέματα, γράφουμε άρθρα, κάνουμε φωτογραφίσεις!

Θα το χαρακτήριζα ως έναν μεγάλο πανικό που σε συνδυασμό με τη ζέστη μάς έχει καταβάλλει για τα καλά!

“I have always imagined that Paradise will be a kind of library.”― Jorge Luis Borges

Είμαστε πολύ μάχιμοι, τι λέτε; 

Φέτος το καλοκαίρι με τη βοήθεια του Baygon και του Autan καταφέραμε να εξοντώσουμε όλα τα έντομα και να μπορέσουμε να απολαύσουμε το σπίτι και τον κήπο μας όπως πρέπει!!! 

Το θέμα καφές είναι μείζον τώρα το καλοκαίρι. Και τον χειμώνα, αλλά τώρα που οι ζέστες έχουν φτάσει για τα καλά, προσωπικά χρειάζομαι έναν καλό καφέ το πρωί και έναν καλό καφέ το απόγευμα!

Κάθε επίσκεψή μου σε ένα κατάστημα Γρηγόρης κρύβει μαγικές εκπλήξεις! Άλλοτε γευστικές και άλλοτε πιο... περιβαλλοντικές, όπως το θερμός που κρατάω στα χέρια μου!

Θα σας πω κάτι. Με τα φρούτα και τα λαχανικά είμαι εμμονική! Θέλω τόσο για εμένα όσο και για τα παιδιά μου να ψωνίζω τα καλύτερα "μαναβικά", να είναι ολόφρεσκα και γεμάτα βιταμίνες! Στο σπίτι μας κάθε μέρα πίνουμε έναν χυμό και σίγουρα τρώμε σαλάτα με το φαγητό μας!

Όσο είχα τα παιδιά πολύ μικρά, ο κήπος μας έμοιαζε απλά με "αποθήκη" παιχνιδιών! Μπασκέτες, ποδήλατα, πατίνια, κουβαδάκια, όλα είχαν τη θέση τους και να σας πω την αλήθεια δεν είχα και τη δύναμη να σκεφτώ εναλλακτικές ιδέες καθώς είχα βολευτεί. Ομολογώ ωστόσο, πως η εικόνα ενός κήπου που μοιάζει με αποθήκη δεν άρεσε σε κανέναν μας!

Δεν θα σας πω ψέματα, οι μέρες στο γραφείο ειδικά όσο καλοκαιριάζει είναι όλο και πιο απαιτητικές και σίγουρα πιο κουραστικές!

Αισθάνομαι συνεχώς ότι χρειάζομαι διαλείμματα και ότι αν δεν δώσω στον οργανισμό μου την απαραίτητη ενέργεια, κάποια στιγμή θα καταρρεύσει.

Πιστεύουμε φυσικά ότι σε αυτό το ερώτημα δεν θα χρειαστεί να απαντήσουμε ποτέ εμείς. Πιστεύουμε ότι αφορά μόνο "κάποιους άλλους", είναι για εμάς κάτι μακρινό που ναι μας λυπεί αλλά ποτέ δεν θα μας αγγίξει.

Τι συμβαίνει όμως όταν η ανακοίνωση πως "σου μένουν μόνο λίγοι μήνες ζωής" χτυπήσει την πόρτα σου;