Όταν τις προάλλες επισκέφτηκα το "Μαγαζάκι της Ισιδώρας" στο Χαλάνδρι δεν είχα ιδέα για τον καφέ της αλληλεγγύης. Ένας φίλος μου, άφησε στο ειδικό δοχείο 2 ευρώ και μου εξήγησε τι ακριβώς συμβαίνει εκεί.

Το μήνυμα του Γαβριήλ έλεγε "θα μαγειρέψω την Τρίτη στο Μάνη Μάνη. Θα έρθεις;".Πρώτον ο Γαβριήλ.Δεύτερον θα μαγειρέψει.Τρίτον στο Μάνη - Μάνη (το λατρεύω πρέπει να πάτε).

Τους ξέρεις, τους έχεις δει και πιθανότατα έχεις πιει 3-4 μπύρες ενώ λικνίζεσαι στις διασκευές τους. Οι WS είναι κάτι ανάμεσα σε urban legends και οι κολλητοί που θα ήθελες να έχεις.

Όπως είπε και ο Κίμων Φραγκάκης (ο εμπνευστής αυτής της υπέροχης ιδέας), το Ladies Run είναι αγώνας, είναι προσφορά αλλά είναι και γιορτή. Δεν θα μπορούσε με 3 λέξεις να περιγράψει καλύτερα αυτό που συνέβη την Κυριακή στον Αστέρα της Βουλιαγμένης.

Ένας, και ίσως ο μοναδικός, λόγος που λαχταρώ το φθινόπωρο κάθε Αύγουστο, είναι ότι θα ξαναφορέσω τα τζην μου.

Ομολογώ πως δεν είμαι ούτε του τρεξίματος, ούτε της γυμναστικής. Όμως, και λέω όμως και το τονίζω και το υπογραμμίζω, με το Run Club της Nike, ένιωσα για πρώτη φορά την τάση, την ανάγκη να το πω, να βάλω τα αθλητικά μου και να πάρω τους δρόμους.Τι είναι το Nike Run Club;