Πέρασαν 20 χρόνια από την τελευταία φορά που πήρα μαζί μου μάσκα σε διακοπές γιατί πάντα ήθελα να απολαμβάνω την αίσθηση του νερού σε όλο μου το πρόσωπο. Φέτος αποφασίσαμε να αλλάξουμε πλεύση και να ανακαλύψουμε τον βυθό ακριβώς κάτω από το κάστρο της Μονεμβασιάς. Φήμες θέλουν στα συγκεκριμένα νερά να έχουν εμφανιστεί μέχρι και φάλαινες τις οποίες εμείς -ευτυχώς - δεν είδαμε. Στο πρώτο πεντάλεπτο της κατάδυσης, μια σκιά μας τράβηξε το βλέμμα στα αριστερά μας και πολύ γρήγορα συνειδητοποιήσαμε πως λίγο πιο πέρα πλατσούριζε ατάραχη μια θαλάσσια χελώνα. Την πλησιάσαμε διστακτικά και για περίπου μισή ώρα κολυμπούσαμε δίπλα της, μαζί της, δημιουργώντας ένα πολύ περίεργο παιχνίδι επικοινωνίας.

Σε αυτή τη βουτιά, είχαμε ξεχάσει την GoPro. Προτιμώ να μην το σκέφτομαι γιατί ξέρω πως πιθανώς ήταν μια εμπειρία που δεν θα ξαναζήσω.

Σε όλες τις επόμενες βουτιές, με την κάμερα ετοιμοπόλεμη να καλύψει την "μεγάλη συνάντηση" δεν συναντήσαμε τίποτα παραπάνω από καβούρια, καμία τσιπούρα και κάτι άλλα μικροσκοπικά πολύχρωμα ψαράκια που όμως μας άφηναν παγερά αδιάφορους μπροστά στην εμπειριά της θαλάσσιας χελώνας. Αυτή την εμπειρία που σε κάνει να χαμογελάς για ώρες και να θες να την διηγηθείς ακόμα και στον άγνωστο περαστικό!

Βάλε το μαγιό σου, πάρε τη μάσκα και τα βατραχοπέδιλά σου και άκου μόνο τον ήχο της θάλασσας και της υποβρύχιας ανάσας σου.

Κάνε ό,τι σε κάνει να αισθανθείς και πάλι παιδί!

Καλό καλοκαίρι!

Credits: Bikini Calzedonia