Η Κέλλυ Κουναλάκη έχει ένα ταλέντο που αγαπώ τόσο στους ανθρώπους. Έχει ταλέντο στη γραφή. Αχ πόσο σημαντικό είναι αυτό... Και πόσο δυνατό όπλο να το έχει κάποιος. Πριν από λίγο καιρό, κυκλοφόρησε το "Ταίρι". Ένα παραμύθι ενηλικών και εφήβων! Ένα παραμύθι για τη συντροφικότητα, αφιερωμένο σε όλους όσοι έχουν ένα ταίρι, σε αυτούς που το έχασαν, σε αυτούς που το βρήκαν ξανά και σε εκείνους που ακόμη το ψάχνουν.

Κέλλυ, ένα παραμύθι για εφήβους και ενηλίκους. Τι εννοείς;

Θα έλεγα πως είναι ένα παραμύθι για μεγάλα και μικρά παιδιά, για να θυμηθούν τα πρώτα και να ανακαλύψουν τα δεύτερα. Η ιστορία μιλάει για δυο φανταστικούς ήρωες, ένα ζευγάρι παπούτσια που ξεκινούν μαζί τη ζωή τους και δεν μπορούν να κάνουν χωριά, όμως "μοιραία" θα χωρίσουν. Άραγε το ίδιο μοιραία θα βρεθούν ξανά μαζί; Είναι λοιπόν μια ιστορία που αλληγορικά μιλά για το μαζί και το χωριά, δυο έννοιες πιο γνώριμες σε έναν ενήλικο νου, τα παιδιά συνήθως και εύλογα είναι πιο εξοικειωμένα στο μαζί, ευτυχώς. Και αυτό το μαζί είναι γι' αυτό που θέλω να μιλήσω, το οποίο αφορά όλους μας στο τέλος της ημέρας. Δυστυχώς ζούμε σε μια περίοδο που τόσο η πραγματικότητα, όσο και τα πολύ στενά μας περιβάλλοντα φροντίζουν να μας υπενθυμίζουν το «χώρια», όποτε εμένα μέσα σε αυτό το χαμό της μοναχικότητας, που πολλές φορές καταλήγει σε μοναξιά, μου ξύπνησε η ανάγκη να μιλήσω για τη δύναμη της συντροφικότητας. 

Τι θα διαβάσουμε στο Ταίρι;

Στο "Ταίρι" διαβάζουμε για ένα ζευγάρι αλλιώτικο από τα άλλα, τον Αιμίλιο και τη Μίρκα, που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ζευγάρι παπούτσια και που ζουν το τρυφερό τους έρωτα σε έναν δικό τους κόσμο. Έναν έρωτα που διακόπτεται απότομα εξαιτίας των επιλογών κάποιου άλλου, ωστόσο -όπως πάντα- το τέλος μιας κατάστασης σημαίνει την αρχή μιας άλλης. Έτσι ο Αιμίλιος και η Μίρκα θα ανταμώσουν απρόσμενα ξανά, κάτω από συνθήκες που δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν φανταστεί. Και τελικά, ίσως, να υπάρχουν αγάπες που κρατούν μια ζωή. 

Πόσο σημαντική είναι τελικά η συντροφικότητα στη ζωή μας;

Ουσα μια περίπτωση ατόμου που έχει δώσει φοβερές μάχες με τον εαυτό του για τις τάσεις φυγής που έχει ανά άτακτες περιόδους, το να έχω γράψει ένα παραμύθι για τη συντροφικότητα ίσως να μοιάζει κάπως οξύμωρο. Έχω προσπαθήσει πολύ και τα έχω καταφέρει να έρθω σε μια συμφιλίωση με την ιδέα όχι μόνο του να συνυπάρχεις με έναν άνθρωπο, αλλά να του επιτρέπεις να σηκώνει μέρος του φορτίου που κουβαλάς, να μοιράζεσαι τα δύσκολα ξεχνώντας ότι μπορείς να βρεις σε όλα μόνη σου λύση, να αφήνεσαι στα χέρια του καμιά φορά. Η συντροφικότητα δεν έχει να κάνει μόνο με τα εύκολα και τα χαρούμενα της ζωής που μοιράζονται δυο άνθρωποι, νομίζω πως σε αυτό όλοι τα καταφέρνουμε μια χαρά. Έχει να κάνει με το να ανέχεσαι και να σε ανέχονται σε προσωπικές σου φάσεις που ξέρεις πως τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, με το να είσαι ένας καλός ακροατής και το αμέσως επόμενο λεπτό ένας καλός σύμβουλος, με το να συνειδητοποιείς πως ο εαυτός σου από μόνος του δεν φτάνει, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί δεν αντέχει να είναι μονίμως ένας άνθρωπος - ορχήστρα. Η συντροφικότητα ζητά υπερβάσεις που αξίζει να τολμήσουμε να κάνουμε.

Τι σε κάνει ευτυχισμένη;

Ευτυχισμενη με κάνει το σπίτι μου και όλα όσα μπορώ να κάνω σε αυτό, οι πολύ δικοί μου άνθρωποι στους οποίους δεν χρειάζεται να εξηγώ κάθε φορά ποια είμαι, οι καλοπροαίρετες πράξεις, ένα ποτήρι μπύρα μετά από μια ζόρικη μέρα, τα σκυλιά μου, οι φοίνικες, ο Elvis και όλη η μουσική των 50s και 60s, και φυσικά, το ταίρι μου. 

Το Ταίρι λοιπόν...

«Ήταν η πρώτη φορά που ο Αιμίλιος και η Μίρκα αγκαλιάζονταν. Μα ποιος τους είχε βάλει σε μια σακούλα που όλο έκανε «χρτς-χρτς», μύριζε ανάμεικτα πρασινάδα και πλαστικό και τους έκανε να τα βλέπουν όλα μπλε; Α ναι, ο τσαγκάρης σωστά, ο δημιουργός τους. Και τι ταρακούνημα, Θεέ μου. Όλα πήγαιναν και ερχόντουσαν, πήγαιναν και ερχόντουσαν, πήγαιναν. Και κάποια στιγμή, σταμάτησαν».

Το Ταίρι είναι η τρυφερή ιστορία του Αιμίλιου και της Μίρκας, ενός ζευγαριού αλλιώτικου από τ’ άλλα. Η ιστορία αυτή, που έχει ως κεντρικό άξονά της τη συντροφικότητα, αφιερώνεται σε όλους όσους έχουν ένα ταίρι, σε αυτούς που το έχασαν, σε αυτούς που το βρήκαν ξανά και σε εκείνους που ακόμη το ψάχνουν.

Η Κέλλυ:

Η Κέλλυ Κουναλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα την ημέρα της γιορτής των ερωτευμένων του 1987 και έκτοτε δεν βρέθηκε κανείς να την πείσει να μετακομίσει σε άλλη πόλη, χώρα ή πλανήτη, παρότι το κλεινόν άστυ την κουράζει φοβερά κάποιες φορές. Σπούδασε International Marketing (City University of Seattle), ενώ από το 2007 εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα με τις εργασίες και τις σπουδές, αρθρογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, κυρίως για μουσική και ευρύτερα πολιτιστικά θέματα. Το Ταίρι είναι το πρώτο της βιβλίο και το χαρακτηρίζει ως «παραμύθι ενηλίκων, ιδανικό για παιδιά».

Εικονογράφηση: Γιάννης Μπαχλάβας
Σελίδες: 62
Χρονολογία έκδοσης: Μάρτιος 2017

Τιμή: 10,6 €