Δεν το έχουν και οι δικοί σας γονείς να έχουν κάποια "σκαλώματα" στα όρια του φετίχ τα οποία επαναλαμβάνουν σε εβδομαδιαία βάση και ως μικροί τα ακούγατε και θέλατε να αυτοκτονήσετε όμως μεγαλώντας εκτιμάτε αφάνταστα την αξία τους; 

Σε αυτό το blogpost θα μοιραστώ μαζί σας 10 πράγματα -μικρά ή πιο μεγάλα- που έμαθα από τη μαμά μου...

1. The House Issue

"Τα σπίτια έχουν 5 όψεις" μου έλεγε πάντα ως αρχιτεκτόνισσα που ήταν και πάντα γινόταν έξαλλη με την Αθήνα που όταν τη βλέπεις κατά την προσγείωση στο Ελευθέριος Βενιζέλος θες να κλείσεις τα μάτια σου από την ασχήμια της πόλης με τις ταράτσες να λειτουργούν κυρίως ως αποθήκες για άχρηστα πράγματα γεμάτες με παρατημένες ντουλάπες, κεραίες και θερμοσίφωνες. Στο ίδιο concept βέβαια εντάσσεται και το "φετίχ-βεράντα" που το Αννετάκι μου δεν συγχωρεί τα σπίτια που έχουν βεράντες χωρίς λουλούδια και γενικά δεν σε πολύ-συμπαθεί αν δεν έχεις ένα καθαρό, τακτοποιημένο μπαλκόνι.

Μιλώντας για μπαλκόνια να σας πω πώς θα ξεχωρίζετε αν ένα σπίτι το έχει σχεδιάσει αρχιτέκτονας ή πολιτικός μηχανικός. (Γενικά το σχέδιο του πολιτικού μηχανικού δεν το έχουμε σε υπόληψη). Ο αρχιτέκτονας κάνει ένα ή δύο μεγάλα μπαλκόνια για να χωράνε ωραία τραπέζια και να υπάρχει άνεση. Ο πολιτικός μηχανικός κάνει μπαλκόνι στενό και άβολο γύρω γύρω από το σπίτι. Εσείς σε τι σπίτι μένετε;

2. Η Πρόληψη

Το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η πρόληψη. Το Αννετάκι μου δεν αγχώνεται με τίποτα ιατρικό, κάνει τακτικά ΟΛΕΣ τις εξετάσεις της και ζει σε ένα ιατρικό ζεν!

3. Τα ρούχα.

Εδώ έχουμε διάφορες συμβουλές. Ξεκινάμε:

- αν πας σε ένα μαγαζί και δεις κάτι που σου αρέσει πραγματικά, αγόρασέ το. Μετά θα το θες και μπορεί να μην υπάρχει. (Μου έχει συμβεί πολλάκις και κάθε φορά τη μελετάω)

- τα ρούχα φοριούνται σε σετ. Τέλος, δεν διαπραγματευόμαστε.

- πάντα κόβουμε τις εσωτερικές ετικέτες των ρούχων που προεξέχουν και μας ενοχλούν. 

Extra tip: το σουτιέν μας στο τέλος κάθε ημέρας το πλένουμε στο χέρι για να είναι φρεσκαρισμένο το άλλο πρωί (αν δεν είναι η στιγμή του να μπει πλυντήριο δηλαδή). 

4. Αν στο δρόμο δεις μια μπάλα...

θα πεταχτεί και ένα παιδάκι από πίσω. Γι'αυτό όταν οδηγείς και δεις μπάλα, πάτησε αμέσως φρένο. 

(Εδώ το Αννετάκι με τον μπαμπά μου κάποια χρόνια πριν)

5. Τα ακρωνύμια.

Αν το προσέξεις καλά, ακόμα και στα δελτία ειδήσεων ή σε επίσημα έγγραφα, όταν υπάρχουν ακρωνύμια, πολύ συχνά ξεχνάνε να βάλουν την τελευταία τελεία. Πχ. Η.Π.Α (το Α χωρίς τελεία). Έχω την αίσθηση ότι ακόμα και στο logo της Α.Ε.Κ το Κ που σημαίνει Κωνσταντινούπολη είναι χωρίς τελεία. Λάθος; Μέγιστο!

6. Το σωστό το σετ...

αποτελείται από 12 κομμάτια και πάντα παίρνεις και 2 έξτρα να υπάρχουν. Μιλάμε φυσικά για πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπήρουνα. Αν πάρεις 6 ή 8 είσαι στα όρια της τσιγγουνιάς, αν πάρεις 12 είσαι οκ αλλά οφείλεις να πάρεις άλλα δύο γιατί αν σπάσει κάποιο μετά πού θα βρεις να το σετάρεις; 

7. Οι γυναίκες είναι δύναμη.

Το πόσο πιστεύει και εμπιστεύεται τις άλλες γυναίκες είναι στα όρια του εξτρεμιστικού φεμινισμού.

8. Τα παιδιά πρέπει να κυλιούνται στις λάσπες...

και γενικά να μην είμαστε extreme ως προς την καθαριότητα, τη μικροβιοφοβία και τις υστερίες που συνοδεύουν κυρίως τους νέους γονείς. Δεν το έχω καταφέρει ακόμα αλλά το παλεύω. 

9. Οι φίλοι μετριώνται στα δάχτυλα ενός χεριού.

Μου το έλεγε από μικρή και πάντα διαφωνούσα. Είχα μάθει να έχω πολλούς καλούς φίλους και ήμουν σίγουρη πως κάνει λάθος. Μέχρι που μεγάλωσα.

10. Μη σκας για πράγματα. 

Μεγάλωσα ακούγοντας τη μαμά μου να μου λέει πως από τη στιγμή που είδε τη δική της μαμά τη στιγμή που "έφυγε" δεν ξανα-ασχολήθηκε με πράγματα που χάλασαν/έσπασαν/κλάπηκαν ή πράγματα που δεν μπορεί να αποκτήσει. Και μπορεί τα παραπάνω μαθήματα να έχουν χιουμοριστική προσέγγιση όμως αυτό το τελευταίο με έχει καθορίσει ως άνθρωπο και την ευχαριστώ για αυτό... Χαρακτηριστικά σας λέω πως τις φορές που της έχουν κλέψει την τσάντα (και έτσι πρόχειρα θυμάμαι τρεις) το Αννετάκι πάντα γελάει σε βαθμό που πιστεύεις ότι δεν είναι στα καλά της! Όμως πραγματικά δεν τη νοιάζει! 

Αννετάκι μου είσαι το καλύτερο μανούλι του κόσμου και όσα μου έχεις μάθει τώρα που μεγαλώνω τα εκτιμώ όλο και περισσότερο.

Με αγάπη,

Η κόρη σου