Είναι φορές που ξυπνάω το πρωί και λέω φτάνει με τα τζην, τα κολάν και τα t-shirts. Θα ντυθείς κοπέλα, γυναίκα. Πόσα χρόνια ακόμα θα ντύνεσαι σαν κοριτσάκι που πάει στο Λύκειο να βρει τις συμμαθήτριές του για να κουτσομπολέψουν στο διάλειμμα, να ερωτευτούν, να παίξουν βόλεϊ; Η μαμά μου συνέχεια επιμένει, "φτιάξε βρε αγάπη μου τα μαλλάκια σου, πόσες φορές ακόμα θα σε δω με αλογοουρά και πλεξούδες;".



Μπορεί να έχει δίκιο. Μπορεί και όχι. Κάθε φορά που ντύνομαι "καθώς-πρέπει" αισθάνομαι ότι θέλω να γυρίσω σπίτι και να μπω μέσα στις πυτζάμες μου, τις φόρμες μου, να νιώσω χαλαρά, ανάλαφρα.. Σίγουρα σου συμβαίνει κι εσένα, να αισθάνεσαι δηλαδή πως είναι φορές που ναι, έχεις ντυθεί όμορφα, περιποιημένα, όμως δεν είσαι εσύ!

Εγώ προσωπικά αισθάνομαι ακόμα 17 χρονών.. Ξυπνάω και είμαι ευτυχισμένη, έχω διάθεση να ζήσω, να ανακαλύψω, να ονειρευτώ! Και μπορεί η ζωή να είναι έτσι που σου ρίχνει σφαλιάρες, όσο μεγαλώνεις, τόσο πληθαίνουν όμως όπως είπε και μια φίλη μου σημασία είναι το "πού έχεις στραμμένο το βλέμμα σου". Αν το έχεις στραμμένο μπροστά, τότε θα τα ξεπεράσεις όλα, αν το έχεις στραμμένο πίσω, έχεις πρόβλημα..

Πιστεύω πολύ στην αισιοδοξία των ανθρώπων, στα happy vibes και τελικά στο ότι πρέπει να κάνουμε, να λέμε, να φοράμε μόνο ό,τι μας κάνει να αισθανόμαστε ανάλαφρα!

#Flair_it_up

#Flair