Υπερκινητικά παιδιά! Αυτό το πρόβλημα!!

Ω ναι, όσες έχετε παιδιά που δεν ηρεμούν ποτέ νομίζω θα με νιώσετε απόλυτα! 

Ξέρετε τώρα, αυτά τα παιδιά που ξεκινούν στις 7 το πρωί να τρέχουν και σταματούν 9 το βράδυ όταν πια εσύ έχεις εξαντληθεί για τα καλά και χρειάζεσαι έναν καναπέ να πέσεις και να κλείσεις τα μάτια σου ως το επόμενο πρωί που το πρόγραμμα ξεκινά κανονικά! Χωρίς γιορτές, χωρίς σαββατοκύριακα! 365 μέρες το χρόνο! 

Μέχρι να συναντήσω τη Σοφία Παπαφάνη και τη Δώρα Χαρατσάρη από το από το Κέντρο Λογοθεραπείας ΛΟΓΟCARE σχεδόν είχα πάρει απόφαση πως με την υπερκινητικότητα των παιδιών μου θα έπρεπε απλά να συμβιβαστώ. Να την αποδεχτώ και να προχωρήσω ! Από ό,τι φαίνεται η υπερκινητικότητα αρχικά έχει διάφορα στάδια και εκφάνσεις και σίγουρα μπορεί να μετριαστεί! Στο βίντεο που θα ανεβάσω αύριο στο YouTube Channel μου θα δείτε όλα τα tips που πρέπει να γνωρίζετε, ωστόσο σε αυτό το άρθρο, τα κορίτσια του ΛΟΓΟCARE απαντούν σε πολύ βασικές και ουσιαστικές ερωτήσεις για τα -τόσο αγαπημένα φυσικά- υπερκηνιτικά παιδιά! 

Σοφία και Δώρα, πότε ένα παιδί είναι υπερκινητικό;

Η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ/ΔΕΠΥ) αφορά δυσκολίες στη μάθηση και στη συμπεριφορά με κύρια χαρακτηριστικά την ελλειματική προσοχή, την υπερκινητικότητα και την παρορμητικότητα.

Ένα παιδί με ελλειματική προσοχή:

• Κάνει λάθη απροσεξίας (π.χ. βάζει αριστερό παπούτσι σε δεξί πόδι)

• Φαίνεται σαν να μην μας ακούει

• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες – με πολλά σκέλη

• Δυσκολεύεται να οργανωθεί (π.χ. ντύσιμο, προετοιμασία σχολικής σάκας)

• Χάνει πράγματα (π.χ. ξεχνάει το μπουφάν στο σχολείο)

• Διασπάται πολύ εύκολα η προσοχή του

• Ξεχνά καθημερινές εργασίες ρουτίνας (π.χ. ξυπνάω και ετοιμάζομαι για το σχολείο)

Ένα παιδί με υπερκινητική ή παρορμητική συμπεριφορά:

• Κουνά συνέχεια τα χέρια, τα πόδια και το σώμα του όρθιο ή σε καθιστή θέση

• Δυσκολεύεται να παραμείνει καθιστός

• Δυσκολεύεται να είναι ήσυχος κατά την εκτέλεση εργασιών (π.χ. χύνεται στην καρέκλα ή μιλάει στο διπλανό)

• Μιλά πολύ και συνεχώς

• Δυσκολεύεται να περιμένει

• Διακόπτει και ενοχλεί τους άλλους

Το να έχω υπερκινητικό παιδί είναι κάτι που πρέπει να με ανησυχήσει;

Με βάση τα χαρακτηριστικά τα οποία αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι κατανοητό ότι οι γονείς παιδιών με ΔΕΠ/ΔΕΠΥ συχνά ζουν μια έντονη καθημερινότητα στο σπίτι, αφού το παιδί δεν υστερεί πουθενά νοητικά αλλά η σχολική απόδοση και κοινωνική συναναστροφή δεν είναι η αναμενόμενη.

Για να ξεκινήσουν όμως οι γονείς να ανησυχούν, θα πρέπει να υπάρχει εκδήλωση της ΔΕΠ/ΔΕΠΥ πριν από τα επτά χρόνια της ζωής του παιδιού, όπως επίσης θα πρέπει να παρουσιάζει πολλά από τα παραπάνω συμπτώματα για έξι τουλάχιστον μήνες. Επιπλέον, η εμφάνιση των συμπτωμάτων πρέπει να εντοπίζεται σε περισσότερα από ένα περιβάλλοντα (σπίτι και σχολείο).

Ευθύνομαι εγώ ως γονιός για την υπερκινητικότητά του;  Είναι κάτι γονιδιακό; Θα είναι υπερκινητικό και το άλλο μου παιδάκι αν κάνω;

Η ακριβής αιτιολογία της ΔΕΠΥ δεν είναι απόλυτα σαφής. Είναι μια εκ γενετής διαταραχή και διαρκεί εφ’όρου ζωής. Εμφανίζεται κυρίως στα πρωτότοκα παιδιά. Κύρια αιτία θεωρείται η κληρονομικότητα. Πέρα από αυτήν, όμως, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορούν να την προκαλέσουν, όπως μια δυσκολία στον τοκετό ή κάποιες επιληπτικές κρίσεις κατά τη βρεφική ηλικία.

Σε ποια ηλικία θα αναγνωρίσω τα πρώτα σημάδια της υπερκινητικότητας;

Η υπερκινητικότητα γίνεται αντιληπτή στα πρώτα παιδικά χρόνια, καθώς στα μωράκια παρατηρείται έντονη ανησυχία, συνεχές κλάμα, κολικοί και δυσκολία στον ύπνο και το φαγητό. Ασφαλής διάγνωση γίνεται στη προσχολική και σχολική ηλικία – μέχρι τα 7 έτη.

Πώς πρέπει να αντιδράσω;

Αν ένας γονέας παρατηρήσει κάποιες από τις συμπεριφορές που αναφέρθηκαν παραπάνω σε δύο περιβάλλοντα και για παραπάνω από έξι μήνες, τότε είναι ωφέλιμο να επισκεφθεί έναν παιδοψυχίατρο για κατάλληλη ενημέρωση και καθοδήγηση. Η διαδικασία της διάγνωσης περιλαμβάνει  αξιολόγηση του παιδιού, συζήτηση με τους γονείς, συμπλήρωση ερωτηματολόγιου αξιολόγησης της συμπεριφοράς από τους γονείς και τους δασκάλους, ψυχομετρικές δοκιμασίες, νευρολογική εξέταση και αξιολόγηση συνοδών συνήθως θεμάτων - λόγου & μαθησιακών δεξιοτήτων.

Υπάρχουν μέθοδοι για να αντιμετωπίσω την υπερκινητικότητα στο σπίτι;

Είναι σημαντικό το παιδί να ζει σε σταθερό και ήρεμο περιβάλλον. Αρκετά βοηθητικό είναι ένα οπτικό ημερήσιο πρόγραμμα που θα καθοδηγεί και θα οργανώνει το παιδί για τα βήματα της ημέρας. Προτείνουμε οι χώροι του σπιτιού να είναι τακτοποιημένοι και τα χρώματα να εκπέμπουν ηρεμία. Τα παιχνίδια του είναι καλό να βρίσκονται πάντα σε συγκεκριμένο σημείο, καθώς και το γραφείο του, ώστε να μελετά ή να παίζει ανενόχλητο. Οι οδηγίες θα πρέπει να είναι απλές, με μικρά σκέλη και να γίνεται υπενθύμιση των δραστηριοτήτων του μέσα στην ημέρα. Να θυμάστε πως η επιβράβευση της καλής συμπεριφοράς συμβάλλει στην ψυχολογία του παιδιού και ενισχύει τη θετική του εικόνα.

Αν βρίσκεται πολλές ώρες μέσα στο σπίτι, προσφέρετέ του δυνατότητες για κινητικό παιχνίδι εντός και εκτός σπιτιού, ώστε να εκτονώσει την ενέργειά του.

Τι ακριβώς θα κάνει το παιδάκι μου στο ΛογοCare σχετικά με την υπερκινητικότητα;

Σε μια πρώτη συνάντηση πραγματοποιείται συζήτηση με τους γονείς και αξιολόγηση στο παιδί. Είναι σημαντικό να παρατηρηθούν οι πραγματικές ανάγκες του παιδιού και οι γονείς να ενημερωθούν για τον τρόπο προσέγγισης αυτών των αναγκών.  Στο Λογοcare όσα γίνονται στις θεραπευτικές συνεδρίες, μεταφέρονται και στο σπίτι. Δεδομένου ότι η ΔΕΠ/ΔΕΠΥ συνήθως συνυπάρχει και με άλλες δυσκολίες (όπως μαθησιακές, διαταραχή λόγου, θέματα συμπεριφοράς) η αντιμετώπισή της πρέπει να είναι εξατομικευμένη και ολιστική. Κάθε ειδικότητα λοιπόν (εργοθεραπευτής, λογοθεραπευτής, ειδικός παιδαγωγός και ψυχολόγος) παρατηρεί και θέτει στόχους συνδυαστικούς προσαρμοσμένους στην καθημερινότητα της οικογένειας. Καθοδήγηση δίνεται όχι μόνο στην οικογένεια αλλά και σε εκπαιδευτικούς που έρχονται σε επαφή με το παιδί.

Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν γονιό με υπερκινητικό παιδί;

Θέλουμε το παιδί να είναι ήρεμο, οργανωμένο, παραγωγικό και πάνω απ’ όλα χαρούμενο. Καλλιεργούμε ένα περιβάλλον με ήρεμους ρυθμούς, πρόγραμμα και ρουτίνες που επιβραβεύονται. Με αυτό τον τρόπο αναπτύσσουμε συνεχώς την αυτοπεποίθηση του παιδιού και οι καλές συμπεριφορές γίνονται συνήθεια.

Η υπερκινητικότητα ακολουθεί τον άνθρωπο και όταν μεγαλώσει ή κάπως “θεραπεύεται";

Η ΔΕΠΥ εξελίσσεται μέχρι την εφηβεία ή ακόμη και την αρχή της ενήλικης ζωής. Διαρκεί για όλη μας τη ζωή, όμως μετά την ενηλικίωση του ατόμου κάποια χαρακτηριστικά ελαττώνονται και άλλα τα ελέγχει το ίδιο το άτομο μόνο του.

Όπως καταλαβαίνετε η συνεργασία μου με τη Δώρα και τη Σοφία του  ΛΟΓΟCARE συνεχίζεται! Ποιο θέμα θέλετε να καλύψουμε στο επόμενο άρθρο ή video;;

For more info click Facebook or Instagram !

Με όλη μου την αγάπη,

Μυρτώ