H δύναμη μιας γυναίκας να εξέλθει από τον προσωπικό της λαβύρινθο...

Η Μέλπω στεκόταν αμήχανη μέσα στο νυφικό της. Χρόνια τη σκε- φτόταν αυτή τη μέρα, όπως όλες οι κοπέλες του χωριού της. Έπρεπε να φτάσει είκοσι οκτώ χρονών για να πει το μεγάλο «ναι». Ο γαμπρός, ο Γιάννης, ήταν από τα μέρη της, λοχαγός του στρα- τού. Ψηλός, μελαχρινός, όμορφος, την κοιτούσε σαν να μην είχε ξαναδεί ωραιότερη γυναίκα. Έλπιζε ότι με τον καιρό θα τον αγα- πούσε. Τι κι αν ο γάμος έγινε με προξενιό, όπως ήταν το έθιμο; Ο έρωτας θα ερχόταν πιο μετά. Ήταν σίγουρη γι’ αυτό. Μα τότε, γιατί δεν μπορούσε να χαμογελάσει ή να κοιτάξει τον άντρα της στα μάτια; Γιατί τον ένιωθε πιο ξένο κι από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισε;

Χιούμορ και ψυχολογία σε ένα απολαυστικό μυθιστόρημα!

Ο Κωνσταντίνος είναι απενεργοποιημένος. Έτσι γεννήθηκε. Η βάρκα, στην οποία ως τώρα έπλεε, έχει πιάσει φιλίες με τα νερά. Κι αυτός με τα απόνερα. Ενώ έχει γευθεί δεόντως, στο όχι και τόσο ένδοξο παρελθόν του, τη ματαιότητα της ύλης, γι' αυτήν σκίζει τα επώνυμα ιμάτιά του ακόμα ως μαχόμενος δικηγόρος. Μετά το χωρισμό του έχει συμπεράνει διάφορα... Καιρός ήταν. Ανάμεσα σ' αυτά κι ότι κάθε μέρα που περνά πρέπει να είναι ακόμα μια καινούρια ανυποψίαστη περίπτωση. Τώρα είναι η τα- λαίπωρη σειρά της Ρένας...Η Ρένα είναι της κατηγορίας «Φύγε εσύ, έλα εσύ» και, παράλληλα, τους θέλει όλους πίσω για να ξεκολλήσει. Ο Πέτρος είναι στενός φίλος του Κωνσταντίνου, αλλά και σημαν- τική πηγή αφαίμαξης εισοδήματος για το γραφείο του. Έχει ερ- γοστάσιο πλαστικών με τη χοντρή αδελφή του και, προς υπέρ- τατη χαρά του Κωνσταντίνου, δεν πολυελέγχουν τις άπληστες χρεώσεις του.

Μυθιστόρημα

Δεκαετία του ’70, σ’ ένα χωριό στην Ξάνθη. Η Αλισάβα ζούσε μόνη της όλα αυτά τα χρόνια· δεν είχε φίλους, δεν είχε συγγενείς. Τους έχασε όλους μες στους καπνούς του πολέμου. Από μικρό κορίτσι, διάλεγε τα ρουχαλάκια τους, τα λουρίδιαζε για τις κουρελούδες της και αναθυμόταν τους αγαπημένου της στην αντίπερα όχθη. Κουβέντιαζε μαζί τους, έκλαιγε που δεν μπορούσε να τους αγγίξει, θύμωνε και μέρευε, αλλά δεν τους αποχωριζόταν. Τα παιδιά στη γειτονιά τη φο- βόνταν, ωστόσο, ο μικρός Νικηφόρος κατάφερε να περάσει το κατώ- φλι της και να τη γνωρίσει. Η Αλισάβα θα ξαναζήσει μέσα από τις αφηγήσεις της στον νεαρό τις πιο έντονες στιγμές της ζωής της· τη Ραιδεστό στις αρχές του 20ού αιώνα, τους διωγμούς από την Πόλη, τη ζωή στην Καβάλα, τους ατέλειωτους πολέμους. Μεταξύ τους θα δημιουργηθεί μια δυνατή σχέση η οποία θα κρατήσει δεκαετίες, ώσπου εκείνος πλέον ενηλικιώνεται...Η ιστορία ξεκινά το καλοκαίρι του 1912 στη Ραιδεστό όταν ο σει- σμός ήρθε σαν δράκος του παραμυθιού να καταπιεί τη μικρή Αλι- σάβα και τα αδέλφια της, να σύρει τα φορτωμένα κάρα σε νέους τό- πους και να παίξει με τα κουβάρια της ζωής τους.Πολλά χρόνια μετά, εκεί στο χιονισμένο δρομάκι, φάνηκε μια παρά- ξενη σκιά.Έτσι κουκουλωμένη όπως ήταν με την μπέρτα της, σαν λά- μια, ήταν μια τρομακτική φιγούρα για τα παιδιά, αινιγματική για τους μεγάλους.

Τρεις απόπειρες δολοφονίας εναντίον ενός γνωστού πολιτικού. Τέσσερις ώριμες γυναίκες με έντονη φεμινιστική δράση στην Αγ­ γλία του ’20. Μια εξαφανισμένη υπηρέτρια. Τρεις θάνατοι που αποδίδονται σε ατύχημα. Μια ομάδα κομμουνιστών που διοχετεύει έγγραφα από τη Σοβιε­ τική Ένωση σε όλη τη χώρα. Μια αυτοκτονία που συντελέστηκε είκοσι χρόνια πριν. Γεγονότα που μοιάζουν ασύνδετα τελικά ενώ­ νονται από τις λεπτές κλωστές της μοίρας και δείχνουν πως η δίψα για εκδίκηση παραμένει μια αναλλοίωτη δύναμη που κινεί και διαμορφώνει τα πάντα στο πέρασμα του χρόνου. Στην Αθήνα του 1952 λίγο πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου, ο δημοσιογράφος Ιάσων Ανθύλλης, συντηρητικός και άνθρωπος της συνήθειας, με την ιδιάζουσα συμπεριφορά του, αλλά και την οξυδερκή του σκέψη, θα βρεθεί άθελά του αντιμέτωπος με ένα δυσεπίλυτο μυστήριο που θα αποκρυπτογραφήσει μετά από εν­ δελεχή έρευνα, συνδέοντας άψογα το μυρωδικό που χρησιμοποιεί η θεία του για τα όσπρια και την αγάπη του για το ρομαντικό συνθέτη Εκτόρ Μπερλιόζ.

Μυθιστόρημα

Ο ξεριζωμός μιας οικογένειας από την Πόλη στην Ελ- λάδα του ’50 και το ταξίδι στην ελπίδα...Ποια να ’ναι, αλήθεια, η μαγική συνταγή της ευτυχίας; Την ξέ- ρουν άραγε κάποιοι τυχεροί και πορεύονται εκ του ασφαλούς, ή για μερικούς άλλους φεύγει η ζωή μέσ’ απ’ τα χέρια τους, στη μάταιη κι άκαρπη αναζήτησή της; Μήπως το εφτασφράγιστο μυ- στικό της κρύβεται στη μαγική κλεψύδρα της αγάπης; Στα βοσπορίτικα νερά, μοσχομυρισμένα από τ’ αρώματα που κουβαλούσε τ’ αγέρι από τα Πριγκιποννήσια, ζούσαν φιλήσυχα η οικογένεια του Πολυχρόνη και της Κωνσταντινιάς. Εκεί κοντά στη δεκαετία του ’50, όμως, οι σκιές δε θ’ αργούσαν να απλω- θούν πάνω από την Πόλη. Κατά τα λεγόμενα του φίλου τους Σελίμ, θα έπρεπε να φύγουν μέσα σε μια νύχτα... Έβαλαν τα νιάτα τους σε μια βαλίτσα, μπήκαν στη βάρκα και φτάσαν στις ακτές της Θράκης. Ο δρόμος για τη μάνα Ελλάδα είχε βαφτεί με τις στάχτες του Εμφυλίου, αλλά δεν απογοητεύτηκαν. Το μαγέρικο στη Σαλονίκη έγινε το σπιτικό τους και τα τεντζερέδια γέμισαν μυρωδιές από μπαχάρια.