H επιλογή του σχολείου για τον Οδυσσέα, μου θύμισε αυτό που λέω πάντα στις νύφες στο Yes I Do για το ιδανικό νυφικό. "Όταν το δεις θα ξέρεις ότι είναι αυτό...". Κάπως έτσι λοιπόν, ξεκινάει η δική μας ιστορία με το Littles.

Ένα απόγευμα, πέρσι τέτοιο καιρό, στην αναζήτηση του πρώτου σχολείου του Οδυσσέα, άνοιξε η μεγάλη πόρτα του κήπου του Littles και μπήκα μέσα... Ο κήπος, έβγαλε από το μυαλό μου άγχη και εκκρεμότητες και με έκανε αμέσως να χαλαρώσω. Ανέβηκα τα σκαλιά του παλιού Κηφισιώτικου αρχοντικού και συνάντησα τη Φανή και την Αγγελική Σπυρακοπούλου. Αυτό ήταν. Ήξερα πως δεν χρειαζόταν να επισκεφθώ άλλα σχολεία. Είχα επιλέξει.

Το Littles δεν είναι απλά ένα ακόμα κέντρο προσχολικής εκπαίδευσης. Είναι μια μικρή κοινωνία που λειτουργεί τόσο αρμονικά και οργανωμένα που σε έναν ιδανικό κόσμο θα ήθελες ο πλανήτης ολόκληρος να ήταν ένα.... λίγο πιο μεγάλο Littles.

Έξι μήνες μετά την πρώτη ημέρα του Οδυσσέα στο σχολείο, στο σπίτι, έχουμε ένα "άλλο παιδί". Ένα παιδί που ξέρει να μοιράζεται το συναίσθημά του, επιθυμεί να επικοινωνήσει, να αγαπήσει, να αγκαλιάσει, να δοκιμάσει και να πειραματιστεί. Ένα παιδί πιο ολοκληρωμένο, πιο χαρούμενο, πιο γεμάτο, πιο δημιουργικό... Κάθε μέρα στο Littles, είναι λες και επιδρά πάνω του καταλυτικά, λες και τον επηρεάζει βαθειά και τον κάνει έναν ακόμα καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο άνθρωπο. "Η ομάδα μας και η αγάπη για αυτό που κάνουμε, κάνει το Littles, τόσο ξεχωριστό", μου εξηγεί η Αγγελική που είναι και η πρώτη δασκάλα του γιου μου. "Αυτό που αναζητούσα από την 1η ημέρα ήταν να δημιουργήσουμε μια δυνατή ομάδα με πολυφωνία, από ανθρώπους καταρτισμένους, που δουλεύουν σε βάθος, αλλά πάνω από όλα νοιάζονται! Έτσι, το Littles γίνεται κατά ένα τρόπο προέκταση της οικογένειας και ίσως για αυτό οι γονείς μας αναφέρουν ότι αισθάνονται «σαν το σπίτι τους» και τα παιδιά ότι «στο Littles περνάμε καλά!», μου λέει και καταλαβαίνω α-κρι-βώς τι εννοεί! 

Της ζητάω να μου περιγράψει το σχολείο, όπως θα το περιέγραφε στην κόρη της όταν εκείνη θα ήταν μεγάλη. "Η μαμά έχει την τύχη, θα της έλεγα, να κάνει ένα όνειρο της πραγματικότητα! Το Littles είναι το «1^ο πνευματικό μου παιδί» που γεννήθηκε και μεγάλωσε σταδιακά, αλλά από την πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα με απεριόριστη λαχτάρα και αγάπη. Ακριβώς όπως είναι, όταν αποκτάς ένα παιδί". 

Joy | Inspire | Team

Έτσι περιγράφει η Φανή το σχολείο και σε κάθε λέξη κάνω τόσες συνειρμικές εικόνες που το μυαλό μου γεμίζει χρώμα και ήχους!

Μαθαίνουμε να είμαστε ομάδα!

Στην ερώτησή μου για τον τρόπο της μάθησης η Φανή μού εξηγεί: "Υπάρχει το κατεστημένο ότι η εκπαίδευση είναι κάτι που πρέπει να «παίρνουμε στα σοβαρά». Πρώτα «το μάθημα» και το παιχνίδι μπορεί να περιμένει. Η γνώση βρίσκεται εντός της τάξης και μετά το σχολείο ξεκινά η «κανονική ζωή». Όχι. Η εκπαίδευση πρέπει να πάψει να είναι data. Πρέπει να είναι η ίδια η ζωή και αν μπορέσουμε το πρότυπο αυτής. Ειδικά στη χώρα μας πρέπει να σκεφτούμε πως μπορούμε να φτιάξουμε πολίτες του μέλλοντος και ποια “soft skills” θα τους ήταν χρήσιμα: ήθος, συνεργασία, ανεξάρτητη σκέψη, ενδιαφέρον για το διπλανό μου. Για αυτό δεν θα ξεχώριζα μία δραστηριότητα, όσο την πρακτική μέσω παιχνιδιού, τεχνών, αθλητισμού, ρομποτικής, δράσεων εθελοντισμού, να «χτίζεις μία ομάδα» παιδιών ή ενήλικων, μια μικρή κοινωνία που εξελίσσεται. 

Τι αγαπάς περισσότερο στο Littles; Ρωτάω την Αγγελική.

"Τη δημιουργική ακαταστασία του", μου λέει με λίγες λέξεις! Τι όμορφος συνδυασμός εννοιών!

Να ακούς την επιθυμία τους, τα νέα τους, το παράπονό τους...

Είναι η πρώτη δασκάλα του γιου μου και αυτό με συγκινεί από μόνο του. Πόσο μάλλον όταν τα απογεύματα που παίζουμε, μου λέει πόσο την αγαπάει… Στα μάτια μου η Αγγελική (και η Elisabeth φυσικά, η άλλη του δασκάλα) είναι οι πρώτες νεράιδες του Οδυσσέα. "Νομίζω ότι μετά από 15 χρόνια που είμαι με παιδιά προσχολικής ηλικίας", μου απαντάει με αυτόν τον τόσο ήρεμο και γαλήνιο τόνο στη φωνή της, "το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι εκεί για εκείνα. Ίσως ακούγεται απλό, αλλά για μένα είναι το πιο ουσιαστικό να είσαι εκεί, να ακούς την ανάγκη τους, την επιθυμία τους, τα νέα τους, το παράπονό τους, τον προβληματισμό τους, την αγωνία τους. Να ακούς τα πάντα! Να ακούς όμως πραγματικά. Να μην προτρέχεις, να μην εικάζεις, να μην νομίζεις ότι εσύ ξέρεις καλύτερα από εκείνα. Θέλω να βιώσουν ότι η μάθηση είναι απολαυστική! Και να ανακαλύψουν τον κόσμο!".

Το περιβάλλον του Littles!

Aκόμα και σήμερα, 6 μήνες μετά, κάθε πρωί που μπαίνω στο σχολείο αντιμετωπίζω το ίδιο ευχάριστο σοκ! Τα μάτια μου θέλουν να χορτάσουν από την ομορφιά του περιβάλλοντος που η Φανή και η Αγγελική έχουν φτιάξει για τα παιδιά. "Η αισθητική στην εκπαίδευση έπαιζε ανέκαθεν για εμάς μεγάλο ρόλο" μου λέει η Φανή, "και στόχος μας ήταν ένας σύγχρονος εκπαιδευτικός χώρος που να παρέχει ουσιαστική φιλοσοφία και αρχιτεκτονική ομορφιά. Γιατί να επιζητούμε «νέες τάσεις» στο γραφείο ή στο σπίτι μας και όχι σε ένα σχολείο; Θεωρούμε ότι ένα κατάλληλα διαμορφωμένο περιβάλλον για παιδιά δεν είναι πλεονέκτημα, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση. Ένα παιδί κινείται τελείως διαφορετικά μέσα σε ένα χώρο διαμορφωμένο για αυτό: πλούσιο σε υλικά, μέσα από όμορφους, οργανωμένους και πολυδιάστατους χώρους, όπου το καθετί έχει σκοπό να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν και να γίνουν ανεξάρτητα".  

Ένα σχολείο για τα παιδιά!

"To Littles είναι ένα σχολείο ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ", μου λέει με λίγο αυστηρό ύφος για να τονίσει πόσο πολύ τα παιδιά είναι οι μικροί πρωταγωνιστές. "Με απλά λόγια, δίνουμε προτεραιότητα στα παιδιά, ώστε σε αυτά τα υπέροχα και τόσο σημαντικά χρόνια της προσχολικής ηλικίας να χτίσουν μια ολόπλευρη προσωπικότητα μέσα σε ένα περιβάλλον κατάλληλα διαμορφωμένο και μέσα από δράσεις που τα αφορούν. Εκείνα, όχι τον εκπαιδευτικό ή τον ενήλικα. Συνεπώς ό,τι και αν κάνουμε στο σχολείο έχει προκύψει από τα παιδιά και τα ενδιαφέροντά τους. Και εμείς με τη σειρά μας, γνωρίζοντας τους στόχους που θέλουμε να πετύχουμε στην προσχολική εκπαίδευση, διαμορφώνουμε μια καθημερινότητα με ποικίλα ερεθίσματα, δραστηριότητες και πρόσωπα. 

Οι αλλαγές στις ημέρες μας είναι τόσες πολλές και γρήγορες που νομίζω ότι ένα σχολείο οφείλει να είναι πάνω από όλα ευέλικτο. Να μην εγκλωβίζεται σε παγιωμένα μυαλά, προκαθορισμένα προγράμματα ή απλώς στο αξίωμα «αφού έτσι το κάνουμε τόσα χρόνια, έτσι γίνεται». Το Littles είναι ένα σχολείο δυναμικό, που εξελίσσεται συνεχώς μέσα από νέες ιδέες και προγράμματα. Πρώτα από όλα η επαφή μου με το εξωτερικό με βοήθησε να επιβεβαιώσω ότι όλα γίνονται! Επίσης να ενισχύσω το outdoor play -ακόμη και σε θερμοκρασίες αρνητικές-, την Τέχνη στην καθημερινότητα ενός σχολείου, την άμεση και εποικοδομητική επικοινωνία και σίγουρα την εμπλοκή των γονέων στη ζωή του σχολείου".

Όσο συζητάμε και οι δυο τους είναι συνεχώς ευτυχισμένες. Το βλέπεις στο βλέμμα τους. "Έχω τελείως ξεγράψει από τη ζωή μου τη φράση πάω στη δουλειά», μου λέει η Φανή που φαίνεται να αντιλαμβάνεται την αμέσως επόμενη ερώτησή μου!

Τότε στο μυαλό μου έρχεται πάλι ο Οδυσσέας, που ό,τι κι αν κάνει το Σαββατοκύριακο λέει αμέσως "μαμά τη Δευτέρα να το πω στην Αγγελική και την Ελίζαμπεθ"! Και φαντάζομαι πως αυτές οι γυναίκες είναι πραγματικά "πλούσιες". Γιατί θα έχουν ακούσει τόσα όμορφα λόγια από τους μπόμπιρες...

"Κουβέντες! Άπειρες!", λέει η Αγγελική και νιώθω ότι προσπαθεί να συγκρατήσει τη συγκίνησή της. "Αυτή όμως που θα μοιραστώ μαζί σου είναι μια εικόνα. Μιας μαθήτριάς μου που πέρυσι το καλοκαίρι, τελευταία μέρα του σχολείου και λίγο πριν ανοίξω την πόρτα για να παραδώσω τα παιδιά στους γονείς, τους χαιρετούσα για καλό καλοκαίρι και κάποιους για τελευταία φορά, λέγοντας πόσο θα μου λείψουν και ότι τους αγαπώ πολύ. Όμως εκείνο το κοριτσάκι που τώρα είναι Α’ Δημοτικού και ήδη ήμασταν 3 χρόνια μαζί, δεν συγκράτησε τα δάκρυα της και με κοίταζε με τόση αγάπη, που νομίζω αυτή «την κουβέντα» δεν θα την ξεχάσω ποτέ".

Η Φανή από την άλλη, μου δημιουργεί μια εικόνα που με συγκινεί επίσης βαθειά. "Να κάθεσαι στον κήπο, ο ήλιος να σου «χτυπάει» την πλάτη και τα παιδιά να σε χαιρετούν, ενώ ταυτόχρονα σε προσπερνούν τρέχοντας με φόρα!". Το σχόλασμα... Για εμάς τους γονείς η στιγμή που παραλαμβάνουμε ένα παιδάκι γεμάτο εικόνες, αναμνήσεις, εμπειρίες, κέφι.

Ένα "χαμογελαστό" σχολείο! 

Κάθε μέρα που φέρνω τον Οδυσσέα, είστε όλες ΤΟΣΟ χαρούμενες και χαμογελαστές! Ποιο είναι το μυστικό σας; Τις ρωτάω απορώντας πραγματικά με αυτό το μόνιμο χαμόγελο και την αδιανόητη ενέργεια που έχουν όλοι όσοι εργάζονται στο Littles κάθε μέρα. Όλη μέρα!

"Πώς θα ήταν να είχες αγαπημένους καλεσμένους όλο το χρόνο;", λέει η Φανή. "Ε, ανοίγεις την πόρτα και τους καλωσορίζεις! Ίσως μερικές ημέρες με double shot coffee"!

Δεν ξέρω αν κατάφερα να δημιουργήσω μια ολοκληρωμένη εικόνα για το Littles, γιατί αν θέλετε τη γνώμη μου, όλη την εικόνα θα την αποκτήσετε μόνο αν το επισκεφθείτε. Πάντως θέλησα να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά μου που υπάρχουν σχολεία και άνθρωποι που βάζουν το παιδί σε πρώτο πλάνο. Που επενδύουν στην ψυχή και την ολόπλευρη ανάπτυξη ενός ανθρώπου ακόμα κι αν αυτός δεν έχει σβήσει καλά καλά τα 3 πρώτα κεράκια της τούρτας του. Που πιστεύουν στις δυνατότητες των παιδιών μας και τους δίνουν τα εφόδια να γίνουν ικανοί πολίτες του 2030. Ολοκληρωμένες περσόνες που θα δρουν και θα λειτουργούν με άξονα την αγάπη και την ηθική.

Αγγελική και Φανή, σας ευχαριστώ.

Με όλη μου την αγάπη,

Μυρτώ

Photos | Danai Issaris

Littles | Θ. Δεληγιάννη 11, Κηφισιά

T | 2108073056

M | info@littles.gr