Ξεκίνησα να κλαίω πριν αρχίσει και σταμάτησα όταν έφτασα στο γραφείο...

Μα πώς να μην δακρύσεις όταν βλέπεις...

Τη λαχτάρα των παιδιών μας για εξωστρέφεια μετά τον covid.

Τους μπαμπάδες να σηκώνονται από τις καρέκλες τους για να χαιρετήσουν το παιδί τους (χαιρετισμός που θύμιζε καλωσόρισμα σε λιμάνι!) που θεωρητικά δεν υπήρχε περίπτωση να τους δει μέσα στο σκοτάδι.

Τα δακρυσμένα μάτια των γιαγιάδων.

Τον Οδυσσέα να ψάχνει με αγωνία το όνομα της αδερφής του στο πρόγραμμα.

Τις μαμάδες που με το ένα χέρι τραβούσαν βίντεο και με το άλλο σκούπιζαν τα μάτια τους.

Το ατελείωτο χειροκρότημα στο τέλος και τα πλατιά χαμόγελα στα προσωπάκια των παιδιών.

Τα πρωτάκια μας εδώ και μήνες πραγματεύονται τη θεματική "αγαπώ τα ζώα" και η παράσταση αυτή ήταν το αποτέλεσμα της μελέτης τους! Ήταν τιμή μας να παρακολουθήσουμε την παράσταση με τίτλο "Τι συμβαίνει με τα ζώα". Ήταν αυτό που λέμε... ανοιχτό μάθημα (για παιδιά και γονείς!). Τα αδέσποτα, τα ζώα θεραπείας, οι χελώνες που τρώνε σακούλες, οι υιοθεσίες, οι πυρκαγιές που καίνε τα σπίτια τους, η κακοποίηση... Πόσα θέματα τελικά μπορούν να αντιληφθούν τα 6χρονα παιδιά μας..

Υπέροχα πρωτάκια, σας αγαπάμε. Είστε σπουδαία!

Μοναδικές δασκάλες, σας ευχαριστούμε! 

Να σημειώσουμε πως ο Τάσος πρωί πρωί πριν τη δουλειά μετέφερε 20κιλές ζωοτροφές για την «Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία» που υποστήριξαν τα πρωτάκια και πως με τη Ριρή ντυθήκαμε ασορτί <3