Το Savoir Vivre του μαιευτηρίου. Διάβασε γιατί είδαν πολλά τα μάτια μου...
Θα ξεκινήσω αυτό το post λέγοντας πως είναι το πρώτο κείμενο που γράφω μετά την άφιξη της μπέμπας! Κι αυτό γιατί όσο ήμουν στο Ιασώ, ώρα με την ώρα και μέρα με τη μέρα, προσέθετα νέα bullets στη μακρά λίστα του μαιευτηριακού Savoir Vivre. Όχι απαραίτητα από όσα συνέβησαν σε εμένα, αλλά κυρίως από όσα έβλεπα να συμβαίνουν γύρω μου, στα διπλανά δωμάτια και πραγματικά δεν πίστευα στα μάτια μου.
1. Η ώρα παραμονής κατά την επίσκεψη.
Έρχονται στο δωμάτιο με τον freddo espresso στο χέρι. Ότι τι; Ότι είναι καφετέρια; Ότι θα παραγγείλουν και ποτάκι αργότερα; Η επίσκεψη στο μαιευτήριο πρέπει να διαρκεί το πολύ 10 με 15 λεπτά. Πας, εκδηλώνεις την αγάπη σου και το ενδιαφέρον σου για το νέο μωράκι που ήρθε στον κόσμο, αλλά και για τους γονείς του και αποχωρείς διακριτικά. Στρώσιμο σε καναπέδες, κουβέντες που δεν τελειώνουν, οι μαίες να φωνάζουν "το επισκεπτήριο τελείωσε" και εσύ να είσαι αραχτός τύπου δεν είχα τι να κάνω το απόγευμά μου και εδώ περνάμε τέλεια, είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις στη λεχώνα που θέλει να ξεκουραστεί και φυσικά να θηλάσει.
2. Τα φιλιά στη μαμά.
Άλλο πάλι κι αυτό. Ρε φίλε, η λεχώνα θα πάρει στα χέρια της ένα μωρό ωρών, που είναι χωρίς αντισώματα και χωρίς εμβόλια. Έρχεσαι εσύ απέξω, έχεις μπει σε αυτοκίνητα, τρένα, ταξί, λεωφορεία και θες μάτσα-μούτσα με τη λεχώνα. ΜΑΚΡΙΑ. Μακριά κι αγαπημένοι. Δεν θα σε παρεξηγήσει. Αντιθέτως ντρέπεται να σου πει να μη τη φιλήσεις και μέσα της σφίγγεται και πιέζεται που είσαι τόσο μπουμπούνας και δεν το καταλαβαίνεις.
3. Να το πάρω μια αγκαλίτσα;
Ό-ΧΙ.
Να του πιάσω το ποδαράκι; Και πάλι όχι.
Το κοιτάς σαν την Τζοκόντα στο Λούβρο. Από μακριά. Δεν είμαι υποχόνδρια, αλλά τις πρώτες μέρες το μωράκι πρέπει να είναι προστατευμένο. Η μαμά του, ο μπαμπάς του άντε και καμιά γιαγιά. Ως εκεί. Εσύ, όσο και να το αγαπάς ήδη, όσο και να το λαχταράς, οφείλεις να περιμένεις.
4. Τα δώρα / λουλούδια / μπαλόνια.
Πριν πας στο μαιευτήριο μια τεράστια ανθοδέσμη με λουλούδια σκέψου. Τι θα την κάνουν την ανθοδέσμη αυτή; Πόσο θα κρατήσει και ποιος θα την πάει σπίτι; Αν θες απαραίτητα να πάρεις λουλούδια, πάρε κάτι σε μια γλάστρα που να μεταφέρεται εύκολα και να μην απαιτεί φροντίδα. Εμένα μου αρέσει πολύ η ιδέα της μικρής ελιάς, που έχει "γενέθλια" ίδια μέρα με το μωρό. Θα είναι το δέντρο του, που θα μεγαλώνει μαζί του!
Από την άλλη, το καλύτερο είναι να ρωτήσεις το ζευγάρι τι ανάγκες έχει. Πριν πάρεις κάτι σούπερ άχρηστο "μπαλονάκια, μπουρδουκλάκια, αρκουδάκια", δες, μήπως χρειάζονται φορμάκια; Έχουν αποστειρωτή; Μήπως θέλουν σαλιάρες; Πιπίλες; Έχουν κάνει λίστα γέννησης; Δεν χρειάζεται να δώσεις πολλά χρήματα για να πάρεις κάτι χρήσιμο. Αρκεί να ρωτήσεις ή να σκεφτείς.
5. Εσείς πότε θα κάνετε παιδάκι;
Ερώτηση προς έτερο ζευγάρι καλεσμένων που παρευρίσκεται στο δωμάτιο. Όταν το άκουσα αυτό, πήγε να μου πέσει το μωρό από τα χέρια. Ρωτάς, άλλους καλεσμένους, πότε θα κάνουν παιδάκι; Όποτε θέλουν είναι η απάντηση και προχωράω στο επόμενο bullet.
6. Έλα θήλασε μπροστά μου, σιγά το πράγμα.
Έρχεται η μαία, φέρνει το μικρό λουλουδάκι που είναι 2 ημερών και ναι, είναι η ώρα να θηλάσεις. Το δωμάτιο γεμάτο κόσμο, νέοι, γέροι,άντρες, γυναίκες, οι περισσότεροι χαιρετάνε και εξαφανίζονται στο λεπτό. Κάποιοι άλλοι όμως... 'Έλα θήλασε μπροστά μου, μην ντρέπεσαι, δεν υπάρχει ωραιότερη εικόνα". Και επειδή δεν υπάρχει ωραιότερη εικόνα, θα θηλάσω εγώ μπροστά σου; Μα πραγματικά τι να πω;
(ΥΓ: Η φίλη μου η Κατερίνα, είχε την εμπειρία να της ζητήσουν να τη βγάλουν και φωτογραφία την ώρα του θηλασμού... Αυτό δεν το είχα σκεφτεί καν ως option!)
7. Οι επισκέπτες.
Υπάρχει άραγε savoir vivre για το ποιοι πρέπει να επισκεφθούν ένα μωρό στο μαιευτήριο; Μα φυσικά! Οι πολύ κοντινοί. Συγγενείς που είναι κοντά σου all year long (όχι εκείνοι που τους βλέπεις μια φορά το χρόνο και μόλις δουν μωρό, παίρνουν σοκολατάκια και μπαστακώνονται με τις ώρες) και φίλοι κολλητοί. Μιλάμε για 3 με 4 ημέρες, αν ήταν να περάσει από το μαιευτήριο όλη η λίστα των φίλων του facebook θα έπρεπε να κόβουμε χαρτάκια με σειρά προτεραιότητας. Αν δεν είστε τόσο κοντινοί, στείλτε μια ευχετήρια κάρτα, ένα μήνυμα, ένα κάτι.
8. Τα τηλέφωνα...
Πρώτη μέρα που γεννάς, το τηλέφωνο χτυπάει σαν παλαβό. Μιλάμε για εκατοντάδες κλήσεις και μάλιστα κάποιοι επιμένουν 4-5 φορές. Ότι τι; Ότι σου κάνω ναζάκια και δεν απαντάω; Είμαι από νάρκωση, προσπαθώ να θηλάσω και ναι, σε ευχαριστώ πολύ που με σκέφτεσαι, αλλά στείλε ένα μήνυμα.
9. Οι συμβουλές.
Κάθε γυναίκα, κάθε μωρό και φυσικά κάθε γέννα είναι ξεχωριστή. Κάθε μαμά βιώνει τον τοκετό, τη λοχεία και τον θηλασμό με τον δικό της τρόπο. Οι συμβουλές είναι πάντα ευπρόσδεκτες μέχρι το σημείο που γίνονται ενοχλητικές και πιεστικές. Το πώς θήλασες εσύ το μωρό σου πριν από 22 χρόνια, δεν με αφορά αυτή τη στιγμή που έχω ένα αδιανόητο άγχος αν θα κατεβάσω γάλα, έχω αγωνία για το μωρό μου και είμαι εξαιρετικά κουρασμένη. Επίσης, κάθε ιστορία για μωρά που έπαθαν κάτι κακό, που η μαμά τους δεν τα πρόσεξε, που, που, που, μου είναι εντελώς περιττή στη δεδομένη φάση.
10. Το άρθρο είναι χιουμοριστικό φυσικά και λίγο παραπάνω τραβηγμένο. Οι μέρες του μαιευτηρίου είναι μαγικές και είναι στο χέρι σου να τις απολαύσεις. Θέσε τα όριά σου και ζήσε το κάθε λεπτό γιατί είναι μοναδικό. Είναι στιγμές που θα αναπολείς για όλα τα χρόνια της ζωής σας γιατί αποτελούν την αρχή της απόλυτης οικογενειακής σας ευτυχίας.
<3
Μυρτώ.
* Προσθήκη από φίλη μου Ελισάβετ: Η κολώνια των επισκεπτών. Μπαίνει μέσα και το δωμάτιο μυρίζει YSL λες και είσαι στο cosmetic dpt του Αttica.
* Πολύ σωστή παρατήρηση από τη Λένια, βραβείο ανοησίας στην καλεσμένη που κάθεται με τα ρούχα της πάνω στα σεντόνια της λεχώνας! Μεγάλες στιγμές!
Κατ αρχην να σας ζησει η μπεμπουλα σας. Να ειναι παντα γερη και τυχερη στη ζωη της. Απολαυσα πραγματικα το κειμενο σας, το οποιο δυστυχως δεν εχει καμμια μα καμμια υπερβολη. Συμβαινουν ακριβως οπως τα λετε. Οταν γεννησα την πρωτη μου κορη, η οποια ηταν το πρωτο παιδι ενος χαιδεμενου και πολυ αγαπητου (απο την μερια της οικογενειας του) μπαμπα, αναγκαστηκαμε αν και ηταν λιγο βαρυ για τα οικονομικα μας , να μεινω σε σουιτα με σαλονι, για (ακουσον) να μπορουμε να δεχτουμε τις ορδες των επισκεπτων!!!!!!!!! Δεχτηκα δεκαδες φιλια και αλλα τοσα "φτου σου", εγω και η μπεμπα.....Και απο συμβουλες......να γραψεις τομους.....Ημουν και μικρη βλεπεις και ασχετη...... Εκτοτε επισκεπτομαι λεχωνα μονο αν διακρινω δικη της επιθυμια, παντα τηλεγραφικα, και παντα πρωτοτυπω που δεν την φιλαω σταυρωτα στο ελα και στο φυγε. Ειμαι παντα πολυ πολυ πρακτικη στα δωρα μου και φροντιζω να περνω καποια γλαστρα με φυτο που να αντεχει. Με τοση φροντιδα που θα εχει το μωρο τον πρωτο καιρο ιδιως το ποτισμα της γλαστρας την μαρανε .....Να εισαι καλα και να απολαυσεις καθε στιγμη με το μωρο σου, οσο κουραστικη και αν ειναι, θα σε ανταμοιψει (συγγνωμη για τον ενικο του τελους, αλλα τα ειπα και χαλαρωσα).
Εξαιρετικό άρθρο με μια γλυκιά δόση χιούμορ ,τα χουμε ζήσει και τα θυμόμαστε νοσταλγικα μέχρι την επόμενη φορά!! Να σας ζήσει η κούκλα!!
Ποσο χαίρομαι που υπαρχουν ακόμα λογικοί γονεις.....ως παιδίατρος πιστέψτε με έχετε δικιο
ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΥΠΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΣΧΕΤΟΥΣ, ΚΟΝΤΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΑ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΛΟΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΤΙ Η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΑΠΕΡΙΣΚΕΨΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΝΕΟΓΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕ ΚΥΕΚΕΩΝΑ ΑΓΩΝΙΑΣ.....ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΛΕΧΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΛΕΟΥΣ!!!!
Καταρχάς να σας ζήσει η μπεμπούλα.
Το πόσο σύμφωνη με βρίσκεται δεν λέγεται. Ήμουν από τις πολύ τυχερές, ήρθαν οι πολύ κοντινοί, με πρακτικά δώρα, όλα ωραία και καλά. Στα διπλανά δωμάτια είχε τόση φασαρία συνέχεια που δεν μπορούσα να ησυχάσω...μάλιστα μία μέρα είχε έρθει όλο το σόι μιας λεχώνας στο σαλόνι του ορόφου και το είχαν στρώσει με μια μπουκάλα τζώνη...το φαντάζεστε;
Με βρίσκετε ήθελα να γραψω φυσικά
Μυρτω μου καταρχας να σας ζησει!γερο και καλοτυχο ευχομαι να ειναι!
Κατα δευτερον οσο συναισθηματικα φορτισμενη και αν εισαι την ωρα που γραφεις το αρθρο αυτο,δεν υπερβαλλεις πουθενα!Δεν σου μιλω μονο σαν γυναικα αλλα σαν φαρμακοποιος που μεχρι και στις φιλες μου οταν γεννουν τις επισκεπτομαι μετα τις 40 μερες γιατι λογω της δουλειας μου μπορει να ειμαι φορεας μικροβιων.Την προγματικη μου αγαπη την εκδηλωνω με παραδειγματικη αποστασιοποιηση.Η λεχωνα -φιλη μου οταν συνελθει απο τη γεννα ειμαι σιγουρη οτι θα επικοινωνησει μαζι μου!
#keep_keeping_in_distance
Μυρτούλα να σου ζήσει και να είναι πάντα γερό.....Ημουν σίγουρη οτι θα γίνόσουν η καλύτερη μητέρα....όλα αυτα που γράφεις είναι σωστά και λίγοι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνουν οι λέξεις γέννα, λεχώνα, θηλασμός, ηρεμία!!!!! Ήξερα εγώ που δεν δέχτηκα κανέναν στις γέννες μου παρα μόνο γιαγιάδες και όποιος σε αγαπάει πραγματικά σέβεται!!!!!!!!!!
Να σας ζήσει το μωρό! Καλότυχο!
Επίσης να σημειώσω στη λίστα
- το αυτονόητο ότι όταν είμαστε άρρωστοι (έστω και αψού να κάνουμε) ή έχουμε παιδί στο σπίτι με ίχνη αρρώστιας ή στα περάσματά της, δεν πατάμε στο μαιευτήριο! Δε θα παρεξηγηθεί κανείς! Θα μας φιλάνε και τα χέρια! Καμιά μαμά με 2 μερών βρέφος δε θέλει να ακούσει "που να δεις εμείς που πριν 10 μέρες είχαμε κοξάκι..."
- όχι στις σέλφι με το μωρό, όχι στο ποστάρισμα στα social... μπαίνεις μέσα στο θάλαμο και είναι 10 άτομα το καθένα με ένα κινητό και ένα tablet στον αέρα να ψάχνουν το σήμα για να ποστάρουν τη φωτογραφία... να σημειωθεί ότι εσύ δεν έχεις ανακοινώσει καν ότι ήσουν έγκυος στο facebook... και εμφανίζεται η θεία η οποία σε βάζει σχόλιο με tag κάτω από άρθρο του star για τον πρίγκιππα george ότι κι εμείς γεννήσαμεεε...
- όχι στα σχόλια για τη σιλουέτα μου... φράσεις με βλέμμα τρόμου όπως "φαίνεσαι ακόμα έγκυος" ή "τα έβγαλαν σίγουρα όλα από εκεί μέσα;;;" να λείπουν...
- όχι ποδόσφαιρο, όχι στρατός, όχι πολιτική... this is MY moment!
και πολλά άλλα όπως για το σε ποιο σόι μοιάζει, πως είναι το πουλί του αν είναι αγόρι, να το φωνάζουνε με όνομα ενώ δεν έχεις αποφασίσει πως θα το πεις... κτλ...
Να σου ζήσει το μπεμπάκι σου...Πόσο,μα πόσο σωστά τα λες...και συμπληρώνω δικές μου εμπειρίες...πριν 3 χρόνια στο ΙΑΣΩ Λάρισας...γέννησα τη 2η κόρη μου με καισαρική και ήμουν σε 3κλινο δωμάτιο.Η μία εκ των δύο λεχώνων έδωσε ρεσιτάλ..όρδες επισκεπτών,οι οποίοι αγκάλιαζαν,φιλούσαν,χαίδευαν λεχώνα και βρεφάκι,καθόντουσαν στο κρεβάτι της αλλάααα και στο δικό μου όταν σηκωνόμουν για να περπατήσω..κερασάκι στην τούρτα:ένας ξάδερφος της χρησιμοποίησε και την τουαλέτα του δωματίου...φέρανε μέχρι και μικρά παιδιά στο δωμάτιο(στα κρυφά) και έτρωγαν-έπιναν πιτόγυρα και coca-cola.οι μαίες να ουρλιάζουν,η ασφάλεια να τους απομακρύνει αλλά αυτοί να συνεχίζουν το ίδιο..και οι επισκέπτες της διπλανής λεχώνας είχαν το θράσσος να μου φέρουν καπάκι για το κουνάκι για να προφυλαχθεί το δικό μου μωρό..όπου όταν είδα ότι δεν βγάζω άκρη με αυτούς έστελνα το μωρό στο θάλαμο που φροντίδας κατά τις ώρες επισκεπτηρίου..είναι θέμα παιδείας..όταν απουσιάζει τι μπορείς να κάνεις;;;
Nα σας ζήσει η κορούλα σας. Συμφωνώ με τα περισσότερα από αυτά που γράφεις. Το μόνο που θα ήθελα να σου πω είναι σχετικά με τις επισκέψεις. Είσαι τυχερή που ήρθαν να σε δουν και να σου ευχηθούν. ΄Όσο κοντινός ή μακρινός φίλος, συγγενής, γνωστός κλπ είναι αυτός που θα έρθει να σε δει ή θα σε πάρει ένα τηλέφωνο για να σου ευχηθεί, ξέρεις πως υπάρχουν άνθρωποι που σε σκέφτονται, σε αγαπούν και χαίρονται με την χαρά σου. Δυστυχώς στην αδερφή μου που γέννησε δίδυμα δεν πρόλαβε να έρθει κανείς, γιατί την μια μέρα γέννησε και την άλλη πέθανε. Δεν έμαθε ποτέ πόσος κόσμος χάρηκε με την χαρά της.......
Συμφωνω σε οοοοολα οσα ανεφερες και πιστεψε με δεν υπερβαλλεις καθολου....απο την δικη μου εμπειρια θα προσθεσω και την επισκεψη ορδων, και μαλιστα τυπου αρμενικη βιζιτα, την ιδια ημερα με την γεννα... ελεος...
Να σας ζησει η μπεμπα σας!
Εμενα αυτο που πραγματικα με τρελανε η ορδη κοσμου που με περιμενε να γεννησω!.. Ο καθενας ελεγε οτι του κατεβαινε. Το τοπ ηταν "μα,ελα! σιγα να μην γεννας! που να δεις και ΤΟΥΣ πονους πως ειναι..."
Και κανείς δεν καταλαβαινε ποσο με αγχωνε αυτο... Ασε τι ακουσα μετα που εκανα κτ τελικα... Ηθελα να διωξω ορισμενους και μετανιωνω που δεν το εκανα... Μονη μου θα παω στο επομενο και θα το μαθουν ολοι αφου γεννησω!...
Να σου ζήσει η μικρούλα σου. Μου άρεσε πολύ το κείμενο σου και όχι δεν υπερβάλλεις. Εγώ μένω στην Γαλλία και γέννησα 22/7. Είχα πει σε όλους ότι προτιμώ να έρθουν στο σπίτι όταν θα έχω βγει από το μαιευτήριο. Μόνο πολύ κοντινοί. Και όσοι ήρθαν τους το έλεγα ότι δεν μπορώ να τους φιλήσω και να πλύνουν τα χέρια τους πριν πιάσουν το μωρό. Επίσης τους το είχα πει από την αρχή να μην μου φέρουν δώρα στο μαιευτήριο. Μπορεί κάποιοι να με πέρασαν για παράξενη αλλά δεν με νοιάζει. Έκανα καισαρική και με το ζόρι περπατούσα και το μόνο που με νοιάζει είναι η υγεία του μωρού μου. Επίσης είχα ζητήσει μονό δωμάτιο. Σίγουρα όμως η κατάσταση στο νοσοκομείο εδώ είναι πολύ καλύτερη από ότι στην Ελλάδα. Έχουν πιο αυστηρούς κανόνες.
Helene λυπάμαι πολύ για την αδερφή σου. Είναι πραγματικά τραγικό που δεν χάρηκε τα παιδιά της.
Πες τα πες τα! γιατί με θεωρούν υπερβολική!
Δυστυχώς, όταν μοιράζεσαι το δωμάτιο με άλλους, δε μπορείς να ελέγξεις τίποτα... Απόγευμα προς βράδυ, την επόμενη μέρα από τη γέννηση του μπέμπη μου, έπεσα στην αγκαλιά του άντρα μου κι έκλαιγα, γιατί στο δωμάτιο υπήρχαν 18 άτομα (καλεσμένοι των κοριτσιών που μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο) και δε μπορούσα να ηρεμήσω, να θηλάσω, να κοιμηθώ... Για να μη σχολιάσω ότι στις 4 κάθε ξημέρωμα η μαμά της διπλανής μου τσίριζε ότι η κόρη της δε θηλάζει σωστά το μωρό, αδιαφορώντας για το ότι κοιμόμασταν. Τελικά, παρά την καισαρική, υπέγραψε η μαία μου και την τρίτη μέρα έφυγα, ήρθαμε στο σπιτάκι μας και ηρεμήσαμε.
Να σας ζήσει η μπέμπα και να είναι γερή! Δυστυχώς είναι πέρα για πέρα αληθινά και δυσφορικά συμβάντα αυτά που περιγράφετε αλλά το θέμα είναι η λύση τους! Πραγματικά θα ήθελα ενα άρθρο που να ''εξορκίζει'' τη νέα μητέρα και το παιδί από όλα τα προαναφερθέντα.
Το ότι συμβαίνει αυτός ο παραλογισμός παντού είναι ανησυχητικό και όσο όμορφα και χιουμοριστικα είναι δοσμένο άλλο τόσο απελπιστικά είναι όλα αυτά την ώρα που τα βιώνεις...
Κορίτσια καλησπέρα,
Κατ'αρχην συγχαρητήρια σε ολες τις μανούλες!! Να σας ζήσουν τα μωρακια σας, να ειναι γερά και δυνατα.
Κορίτσια μου συγνώμη αλλα θα διαφωνήσω μαζι σας. Εν μέρει εχετε δικαιο σε αυτα που γράφετε, αλλα σε γενικές γραμμές θα πρεπει να καταλήξουμε τι ακριβώς θελουμε!! Εάν δεν θελουμε κοσμο, αυτο που πρεπει να κανουμε ειναι να ενημερώσουμε τους κοντινούς μας μονο και στους υπόλοιπους οχι πολλες λεπτομέρειες. Εάν κάποιος μας ρωτήσει , μπορουμε με ευγενικό τροπο να του πούμε οτι εκει και τότε θα γεννήσω αλλα μην αγχωνεσαι, εάν θελεις να με δεις ελα με το καλο στο σπιτι για να εχουνε την ησυχία μας... πολλες γυναίκες βγάζουν ντελαλη ολες τις λεπτομέρειες και ετςι ειναι σαν να καλούν τον κοσμο. Οταν ομως πανε, τις ενοχλεί. Θα μπορούσα να απαντήσω στο λέγε ενα ξεχωριστά, αλλα θα βαρεθείτε να διαβάζετε... αυτοί που πραγματικα ειναι κοντα μας θα ερθουν και θα τηρήσουν αυτα που θελει η καθεμία μας, γιατι απλα μας ξέρουν.. επισης εχουν το θάρρος να μας ρωτήσουν οτιδήποτε θέλουν, οπως π.χ. Τι δωρο χρειαζόμαστε, να ερθουν ή οχι και τι ωρα κτλ. Οι υπόλοιποι έρχονται επειδη εχουν περισσοτερο υποχρέωση και οχι επειδη πραγματικα το θέλουν. Στα ιδιωτικά νοσοκομεία αποφεύγονται οι πολλοί επισκέπτες ταυτόχρονα μεσα και αυτο λιγο πολλοί το γνωρίζουνε ολοι.. οποτε δεν νομίζω να εχουν την όρεξη να σηκωθούν απο το σπιτακι τους για να στηθούν σε ενα διάδρομο. Επιπλέον θα πρεπει να σεβαστούμε οτι αυτοί που θα ερθουν να μας δουν εχουν αφηςει ενδεχομένως κάποιες δουλειες τους ή ακομα και την ξεκούραση του, οπως επειδη για να ερθουν, εχουν κανει και κάποια έξοδα. Γενικά στη ζωη μου για μένα μετράει η κινηση που θα κανει κάποιος και οχι το τι ακριβώς θα μου φέρει. Ο καθένας εχει το δικό του γούστο και το δικό του budget... Ακόμη τη καθε μια απο εμάς την ενοχλούν διαφορετικά πραγματα.. Φυσικα ολα να ειναι σε λογικα πλαίσια.. Πρεπει λοιπον να σταματήσουμε να ειμαςτε περίεργες και να κοιτάζουμε πιο ουσιαστικά τα πραγματα.. ο χιουμοριστικές τρόπος με τον οποίο εχει γραφτεί το παραπάνω άρθρο δειχνει<< Ελα , φέρε το δωρο που μου χρειαζεται εμενα, κατσε το πολυ 5 λεπτα και αυτο απο μακρυά και μετα φύγε....>> Εάν αυτο σας εκφράζει τότε ειμαι εγω λαθος.. Τονίζω οτι παντα μιλάω οταν ολα γίνονται σε λογικα πλαίσια.. Μπορεί το συντακτικό να μην ειναι τοςο σωστό, αλλα προσπαθώ να απαντησω σε κάποια απο τα προαναφερόμενα.. και παλι σας ευχομαι να εχετε οτι επιθυμείτε..
Συμφωνω απολυτα μαζι σου!!!!Ειπα κ εγω, δεν θα πει καποιος το αυτονοητο..δυο παιδια γεννησα σε λιγες μερες το τριτο κ μονο ευγνωμοσύνη νιωθω γι αυτους που με εκτιμουν κ ερχονται να χαρουν με τη χαρα μου..40 μερες ξερουν οτι δεν θα με δουν...
Τα είπες ολοσωστα χωρίς καμία υπερβολή, δυστυχώς! Θα προσθέσω το "ασημωνω το μωρό βάζοντας χαρτονόμισμα κάτω από το μαξιλάρι ΤΟΥ! (το έζησα και αυτό...) Να σας ζήσει, υπέροχες φωτογραφίες!
Νομιζω μια μεση κατασταση ειναι η καλυτερη. Θυμαμαι οτι στα μαθηματα τοκετου μας λεγανε να προτιμησουμε τις επισκεψεις στο μαιευτγριο γιατι στο σπιτι τις πρωτες μερες γινεται Ο πανικος. Εγω εστελνα το μωρο στο θαλαμο τις ωρες του επισκεπτηριου γιατι εκτος απο τους δικους μου ειχα κ τα πληθη απο τις διπλανες κοπελες. Αλλα οταν παει 9 το επισκεπτηριο εχει τελειωσει κ θες επιτελους ησυχια γιατι θες να κανεις ενα μπανιο; και δεν ξεκολλανε να φυγουν. Να μη λεω μονο για τις αλλες ηρθε κ σε μενα μια μετα τις 9 και καμαρωνε που τα καταφερε να μπει τετοια ωρα γιατι κ αυτη στο ιδιο μαιευτηριο ειχε γεννησει (χειροκροτημα για το κατορθωμα). Και ηρθε κ μιλαγε πανω απο το μωρο κ βρωμοκοπαγε τσιγαρα. Και πως θα το βγαλουμε. Ετσι ε; ααα καθολου δεν συμφωνουσε και εψαχνε να βρει πως λενε τις γιαγιαδες να μας πει αυτη τι να κανουμε. Και εννοειται το μωρο μετα σαλταρε κ τρομαξα να το ηρεμησω μετα να κοιμηθει
Κλαίω με τις περιγραφές σου! Ναι ξέρω αυτό που το θεωρούν κατόρθωμα ότι ξέφυγαν από τους φύλακες είναι αδιανόητο! Για το τσιγάρο δεν θα το αναφέρω καν!!! Ωραία τα είπες! Σε ευχαριστώ για το σχόλιο!
Στο δευτερο παιδι μου, καλη μας , υποτιθεται, φιλη, δεν ηρθε στο μαιευτηριο(ενω της ειχαμε πει οτι μπορει να ερθει και δεν ειχε καποιο προβλημα που να την εμποδιζει) αλλα ηθελε να ερθει το πρωτο απογευμα που πηγαμε σπιτι.Και επειδη της ειπαμε να ερθει μετα το 40 ημερο, παρεξηγηθηκε και δεν μας ξαναμιλησε ποτε!
χαχαχα συμβαίνουν αυτά! Καταλαβαίνω πώς ένιωσες αλλά δεν ξέρω αν ήταν τόσο καλή φίλη όσο λες! Θεωρώ ότι κάθε καλή φίλη καταλαβαίνει και πράττει ανάλογα...!!!
πολλα μπορει να πει κανεις για τα μαιευτηρια. Κι εγω υπεφερα απο ελλειψη υπνου με τα φωτα ανοιχτα και τις τηλεοραση 4 κοριτσια στο ΙΑΣΩ και να θελω να κλαψω γιατι ηθελα να κοιμηθω και να ηρεμησω. Και τα επισκεπτηρια επισκεπτηρια. Δεν πιστευω οτι ηθελε κανεις να με ταλαιπωρησει παντως, αλλα εμενα μου ειχε πεσει βαρια η γεννα. Και τα σχολια με το βυζι εξω "ναι αν δε σου αρεσει φυγε εδω ειναι μαιευτηριο" η απαντηση μου. Τωρα που ειναι αν επισκεφτω μια φιλη που εχω να δω πολυ καιρο γιατι ετσι ειναι η ζωη, επεσα στο αρθρο κι αισθανομαι ασχημα γιατι δεν ξερω αν κανω καλα. Εστειλα το μυνημα μου και περιμενω, Την σκεφτομαι και με την καισαρικη της και που θα ποναει, κι ολα αυτα που ειχα ακουσει για καισαρικς; και θηλασμους,ελπιζω να πεσει σε μαιες που θα την βοηθησουν. Οι συμβουλες μου αν με ρωτουσε θα την βοηθουσαν περι θηλασμου γιατι καταφερα να θηλασω μεσα απο δυσκολιες, η να εβρισκε μια σταση που να την βολευει, ισως ξαπλα στο πλαι,... οι κοπελες που εχουν γεννησει με καισαρικη θα μπορουσαν να την βοηθησουν επισης. Ειναι δυσκολη φαση το μαιευτηριο. Ειδικα η φαση που σε παρατανε μονη σου, μετα στην ανανηψη για δυο ωρες, μονη ολομοναχη χωρις το μωρο, τετοιο λαθος πραγματικα δεν ξερω γιατι εξακολουθει να συμβαινει μετα απο τοσα χρονια. Το αρθρο λοιπον με προβληματιζει, να παω να μην παω, δεν ξερω. Χαιρομαι με τη χαρα της και θα θελα να τη δω να της πω κουραγιο και τα σχετικα. Κι αυτη η απομονωση ειδικα απο τις γυναικες που εχουν γεννησει δεν ειναι πολυ καλη. ΜΕΝεις μετα με τη μαμα και τις γιαγιαδες που δε σε νιωθουν. ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑ ΔΩΡΑΚΙ σκεφτομουν για τη μαμα αλλα δεν ξερω τι.. ετσι επεσα στο αρθρο
Κορίτσι μου τα λες όλα τόσο σωστά και δομημένα. Έτσι είναι ακριβώς... Κάθε κουβέντα από μαμά σε μαμά είναι μαγική και τόσο απαραίτητη.... Το άρθρο είναι τραβηγμένο και χιουμοριστικό! Να κάνεις αυτό που λέει η καρδιά σου... Αυτό έχει σημασία!
Leave a Reply